[OS] EARNED IT - HUNHAN

เซฮุนกระตุกยิ้มก่อนจะก้าวถอยหลังออกมาเล็กน้อย ฝ่ามือหนาเลื่อนลงมาปลดเข็มขัดที่ใส่อยู่จนลู่ฮานเบิกตากว้างขึ้นมาด้วยความตกใจ ใบหน้าหวานส่ายหน้ารัวเมื่อรู้ถึงความต้องการของคุณท่าน ลู่ฮานไม่อยากทำที่นี่เวลานี้ ในที่สถานธารณะที่ใครก็ตามสามารถมาเห็นเข้าได้

“จัดการมันซะเด็กดี”

ฝ่ามือหนาเอื้อมมาบีบที่ปลายคางก่อนจะสบัดมันไปจนใบหน้าหวานหันไปตามแรง คุณท่านดึงกางเกงสแลคที่สวมใส่ลงไปกองที่พื้นพร้อมกับชั้นในราคาแพง ลู่ฮานพยายามกั้นเสียงสะอื้นร้องไห้ ไม่ยอมก้มลงไปจัดการส่วนนั้นสักทีจนเซฮุนรู้สึกหงุดหงิด หงุดหงิดทั้งความชักช้าและหงุดหงิดกับความปวดหนึบในส่วนนั้น

“เร็วๆ หรืออยากให้ทำต่อหน้าเพื่อนๆของเธอ!”

ลู่ฮานสะอื้นร้องไห้จนตัวโยก่อนจะค่อยๆย่อตัวลงนั่งลงไปคุกเข่า ฝ่ามือบางที่สะสั่นระริกค่อยๆเอื้อมไปจับแก่นกายขนาดใหญ่ที่ดีดผึ่งตรงหน้า…ชักรูดไปตามจังหวะจนได้ยินเสียงทุ้มครางต่ำออกมา แต่คุณท่านยังคงไม่พอใจ เมื่อคุณท่านใช้ก้านนิ้วเรียวหยอกล้อไปตามริมฝีปากอวบอิ่มเพื่อบอกให้ลู่ฮานรับรู้ ก่อนก้านนิ้วเรียวนั่นจะสอดเข้าไปในโพรงปากและขยับเข้าออก ลู่ฮานหลับตาปี๋และดูดดึงนิ้วนั้นราวกับไอติมแท่งโปรด ทั้งดูดและเลียนิ้วซุกซนในขณะที่ฝ่ามือบางก็ชักรูดแก่นกายของอีกฝ่ายไปพร้อมๆกัน

“ดี…เด็กดี”

ก้านนิ้วเรียวถูกถอนออกมาจากโพรงปากก่อนเซฮุนจะเอื้อมมาบีบที่คางมนจนลู่ฮานต้องอ้าปากตามแรงที่บังคับ ร่างสูงค่อยๆดันแก่นกายเข้าไปในโพรงปากจนลู่ฮานสะลักน้ำตาไหลกับความใหญ่และยาวที่คับปาก แม้จะทรมานแค่ไหนแต่เพื่อความพอใจของคุณท่าน ลู่ฮานจึงห่อปากเป็นรูปโอเมื่อคุณท่านเริ่มสวนสะโพกเข้าในปากของตน

“อื้อ…”

“ซีด..แน่นชิบหาย”

ฝ่ามือหนาจิกที่เส้นผมสีน้ำตาลอ่อนเพื่อให้ใบหน้าหวานเชิดหน้าขึ้น เสียงซีดลามกออกมาจากปากยามที่ขยับแก่นกายเข้าไปในโพรงปากในจังหวะถี่รัว ลู่ฮานพยายามบังคับตัวเองเมื่อแก่นกายเข้าลึกจนอยากจะอาเจียนออกมา ร่างเล็กดูดเป็นจังหวะและชักรูดแก่นกายของคุณท่านเพื่อให้ถึงฝั่งฝันเร็วๆ จนในที่สุดขยับเข้าออกแค่ไม่กี่ครั้งน้ำสีขุ่นก็อัดฉีกเข้าในปาก เซฮุนถอนแก่นกายออกมาทันทีจนน้ำสีขาวขุ่นบางส่วนเปอะเปื้อนไปที่ใบหน้าหวาน ลู่ฮานกลืนน้ำพวกนั้นของคุณท่านและนั่งหอบหายใจถี่อย่างหมดแรง

เซฮุนเอื้อมมือมาดันปลายคางของเด็กในการปกครองให้เงยหน้าขึ้น ด้วยใบหน้าที่ชื้นเหงื่อกับดวงตาปรือที่ช้อนมอง ไหนจะน้ำคาวของตนที่เลอะรอบริมฝีปากเชอร์รี่ก็กระตุ้นให้เซฮุนอยากจะกลืนกินลู่ฮานให้หมดทั้งตัว แค่ท่าทางซื่อๆอย่างนั้นกลับดูเซ็กซี่และยั่วยวนยิ่งกว่านางเอกเอวีทั้งโลกที่เขาเคยดูมาเสียอีก หากให้เลือกระหว่างหญิงสาวที่มายืนแก้ผ้านับร้อยกับลู่ฮานที่นั่งทำตาปรือพร้อมกับน้ำของเขาที่เลอะใบหน้าน่ารักนั่นในสภาพเสื้อผ้าครบ เขาคงตัดสินใจเลือกลู่ฮานอย่างไม่ต้องเสียเวลาคิด

และพูดเถอะเด็กขัดดอกของเขาคนนี้อันตรายเป็นอย่างมาก เพียงแค่สอนงานให้ไม่กี่ครั้ง ร่างเล็กก็หัวไวรีบเรียนรู้เพื่อเอาใจว่าทำแบบไหนถึงจะถูกใจเขา แบบไหนเขาถึงจะพอใจ จนเซฮุนรู้สึกติดใจกับเซ็กส์ของลู่ฮาน จนเลี้ยงดูร่างเล็กอย่างดีเพื่อเป็นที่ระบายความสุขยามที่เขาต้องการ และตั้งแต่มีลู่ฮานเขาก็ไม่เคยไปนอนกับผู้หญิงคนไหนอีกเลย เพราะมีของดีอยู่กับที่จะไปหากินที่อื่นทำไมจริงไหม

และเซฮุนก็รู้สึกไม่พอใจทุกครั้งยามที่เห็นลู่ฮานต้องไปใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่น จึงสั่งให้เลขาคิมคอยตามดูความเคลื่อนไหวของอีกฝ่ายเรื่อยๆ โดยเฉพาะป๋อหรัน! ที่ออกตัวอย่างเห็นได้ชัดว่าคิดยังไงกับลู่ฮาน คงมีแต่ลู่ฮานคนเดียวในโลกเท่านั้นที่ไม่เคยรู้ตัวว่าถูกเพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อเข้าให้แล้ว

แต่ยังไงป๋อหรันก็ไม่มีวันได้ทั้งตัวและหัวใจของลู่ฮาน

เพราะลู่ฮานเป็นของเขา เป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น

ยิ่งได้เห็นท่าทางที่ยั่วโดยไม่ตั้งใจก็ยิ่งทำให้ปวดหนึบที่แก่นกาย ร่างสูงใหญ่รีบจับลู่ฮานลุกยืนขึ้นและผลิกกายหันหน้าเข้ากับชั้นหนังสือจนใบหน้าหวานแนบไปกับหนังสือเล่มหนา ก่อนจะดึงกางเกงสแลคลงมาพร้อมกับชั้นในตัวบางด้วยความรีบร้อน ลู่ฮานหันหน้ามาดูข้างหลังก็ถูกริมฝีปากของอีกฝ่ายจู่โจมทาบทับลงมาอย่างรุนแรง ทั้งสองเกี่ยวกวัดแลกลิ้นจนไม่รู้ว่าลิ้นใครเป็นของใคร พร้อมกับฝ่ามือหนาลูบไล้ไปที่ต้นขาขาวและบีบเค้นสะโพกงอนอย่างมันส์มือ

“คะ คุณท่านไม่เอาที่นี่นะครับ”

“จะเอา ไม่ไหวแล้ว”

ก้านนิ้วเรียวถูกสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลังเพื่อเบิกทางอย่างไม่ทันตั้งตัว ลู่ฮานหลับตาปี๋และกัดริมฝีปากแน่นเพื่อไม่ให้เสียงหน้าอายหลุดลอดออกมา และจากหนึ่งนิ้วก็เพิ่มมาสองนิ้ว จนมานิ้วที่สามที่เพิ่มเข้ามาก็ทำให้ลู่ฮานหลุดคางเสียงหวานออกมาอย่างห้ามไม่อยู่

“ทนไม่ไหวก็ครางออกมา ฉันอยากได้ยินเสียงเธอ”

เสียงกระซิบที่ข้างหูพร้อมกับแก่นกายของคนที่ยืนซ้อนด้านหลังถูไถไปมาตามร่องสะโพก เป็นเหมือนสัญญาณให้ลู่ฮานได้เตรียมใจ แต่ยังไม่ทันได้เตรียมใจดีช่องทางด้านหลังก็ถูกแก่นกายสอดเข้ามาอย่างไม่ทันให้ตั้งตัว ร่างขาวนอลที่มีเพียงเสื้อเชิ้ตสีขาวอยู่บนร่างกายถูกถกชายเสื้อขึ้นมาคาอยู่บั้นเอว ลู่ฮานจับจิกเล็บลงกับชั้นหนังสือเมื่อกายถูกโยกคลอนไปตามจังหวะที่คนด้านหลังกระแทกเข้ามา

“อ๊ะ…อ๊า”

เพี้ยะ!

สะโพกขาวถูกฝ่ามือหนาฟาดจนเป็นรอยนิ้วมือทั้งห้าก่อนจะบีบเค้นอย่างมัวเมา เซฮุนดันหลังลู่ฮาฮานให้ก้มลงไปก่อนจะจับยึดสะโพกมนกระแทกเข้าไปถี่รัวจนชั้นหนังสือสั่นดังกึกๆ คุณท่านเมมริมฝีปากเพราะแรงกระสัน ก่อนจะเฝ้ามองส่วนแข็งขืนของตนที่เข้าออกในร่างกายของอีกฝ่ายด้วยความพึงพอใจ ฝ่ามือหนาเอื้อมไปชักรูดที่แก่นกายเล็กจนเสียงครางออกมาไม่หยุด

“จำไว้ลู่ฮานร่างกายของเธอเป็นของฉันคนเดียว”

“อ๊ะ…อ๊า!”

ลิ้นชื้นเลียที่กกหูก่อนจะจับร่างบอบบางหมุนตัวมาเผชิญหน้า พร้อมกับยกขาขึ้นมาข้างหนึ่งแล้วจับแก่นกายสอดเข้าไปเติมเต็มอย่างเดิม ลู่ฮานถูกยกกายขึ้นจนขาไม่ติดพื้น ร่างกายของเขาสั่นไหวไปตามแรงกระแทกกระทั้นจนแทบยืนทรงตัวแทบไม่อยู่ หนังสือหลายเล่มที่อยู่ในชั้นต่างหล่นลงมากองที่พื้นยามร่างกายของลู่ฮานกระแทกชนกับชั้นหนังสือ

ท่อนแขนบางเอื้อมไปโอบรอบคอของคุณท่าน จนคุณท่านก้มหน้าลงมาป้อนจูบหวานๆให้เป็นรางวัล เรียวลิ้นของทั้งคู่ดูดดุนกันอย่างไม่มีใครยอมใครในขณะที่ส่วนด้านล่างยังคงโถมกายเข้าใส่ไม่ยอมหยุด ใบหน้าหวานปรืบปรอยยามมองคุณท่านที่กำลังท้าวแขนข้างที่ไม่ได้ยกขาเขากับชั้นหนังสือ ส่วนแข็งขืนกระแทกใส่ช่องทางด้านหลังอย่างรุนแรง จนได้ยินเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่ว ในหัวของลู่ฮานตอนนี้ไม่หลงเหลืออารมณ์อายใดๆทั้งสิ้น นอกจากความสุขสมของคุณท่านที่มอบให้ ฝ่ามือบางจิกลงที่ไหล่เพื่อระบายอารมณ์ที่เสียวซ่านเมื่อน้ำอุ่นฉีดเข้ามาในช่องทางด้านหลังพร้อมกับแก่นกายของตนที่ปล่อยออกมาตามๆกัน

เซฮุนหอบหายใจอยู่ที่ลำคอขาวก่อนจะเลื่อนลงมาทำรอยรักที่บริเวณอกข้างซ้ายบริเวณเดิม ลู่ฮานรู้สึกเจ็บจี๊ดเมื่ออีกฝ่ายทั้งดูดและกัด กายหนาผละออกมาก่อนจะวางขาข้างหนึ่งของลู่ฮานลงกับพื้น ทันทีที่ขาทั้งสองข้างเหยียดกับกระเบื้องมันวาว ร่างกายบอบบางก็กองลงไปนั่งลงกับพื้นทันทีอย่างหมดแรง

“แค่นี้เหนื่อยแล้วหรอแค่รอบเดียวเองนะ” รอบเดียวที่เซฮุนหมายถึงคือรอบเดียวในเมื่อกี้ ไม่รวมสี่รอบของเมื่อคืนและสองรอบของเมื่อเช้า ไม่แปลกที่ลู่ฮานจะเหนื่อยจนแทบจะสลบแบบนี้

“ผมไม่ไหวแล้วครับคุณท่าน”

ยังไม่จบนะคะ ไปอ่านต่อในเด็กดีค่ะ

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1276673&chapter=11